به گزارش شهرآرانیوز - در سال ۱۹۸۱، مایکروسافت کار توسعه اولیه اکوسیستمی را آغاز کرد که بعدها به ویندوز تبدیل و نام گذاری شد. این برنامه که در ابتدا Inrterface Manager (مدیریت رابط) نام داشت، یک پوشش گرافیکی را به پوسته MS-DOS اضافه میکرد که از این طریق امکان کنترل بصری برنامه با استفاده از ماوس (به جای تایپ دستورات صفحه کلید) فراهم شده بود. همچنین با نمایش برنامههای گوناگون در جعبههایی که در بخشهای مختلف نمایشگر قرار میگرفتند، امکان انجام مالتی تسک به وجود میآمد. مفهومی که از سوی زیراکس پارک با رایانههای Alto و Star آغاز شد و بعدها در اپل اصلاح شد.
در صنعت کامپیوتر آن زمان، این جعبههای برنامه که به طور هم زمان روی نمایشگر قرار داشتند، ویندوز نام گرفتند و نرم افزارهایی که آنها را مدیریت میکردند نیز معمولا تحت عنوان «سیستمهای پنجره ای» شناخته شده بودند. در اوایل دهه ۸۰ میلادی، بسیاری از فروشندگان به توسعه سیستمهای پنجرهای خود برای رایانههای شخصی پرداختند، از جمله آنها میتوان به IBM با TopView یا Digital Research با GEM و همین طور VisiCorp با Visi On اشاره کرد. قابلیت Interface Manager (مدیر رابط کاربری) مایکروسافت نیز سالها بعد به این جمع اضافه شد.
در سال ۱۹۸۲، مایکروسافت یک معاون بازاریابی جدید به نام «رولند هانسون» را به استخدام درآورد که از کهنه کاران صنعت لوازم آرایشی محسوب میشد. هانسون بعدی جدید را برای تعریف برند مایکروسافت به وجود آورد که شامل قرار دادن نام این شرکت در جلوی محصولات خود با یک کلمه عمومی یا ساده پس از آن، مانند Microsoft Word یا Micorosft Excel بود.
هانسون هنگام تحقیق درباره نام جدید برای اصطلاح مدیر رابط کاربری، به مرور به مطالعه مقالات تجاری درباره این موج از سیستمهای چندوظیفهای رایانههای شخصی پرداخت و به وجوه مشترک آنها رسید. او متوجه شد که اصطلاح پنجره در زمینه عباراتی مانند «سیستم پنجره» و «مدیر پنجره» کاربرد وسیعی دارد، بنابراین از واژه «ویندوز» به عنوان یک اصطلاح عمومی برای کمک به معرفی دسته بندیهای کلی مایکروسافت استفاده کرد. پس از آن، هر بار که شخصی به سیستمهای پنجره سازی مراجعه میکرد، به طور موازی به تبلیغ برند «ویندوز» نیز کمک کرده بود.
منبع: گجت نیوز